Delikanlılık, bir bakıma seçkinci yaşam tarzı karşısında ‘çevre’nin geliştirdiği bir refleks, bir meydan okuma imkanı.Bu payeye sahip birinin, öfkesini dile getirirken çoğu kez karşısındaki kişinin ‘ahlaki zaafiyetlerini’ sayıp dökerek söze başlaması, biraz da bundan. Modernleşme, geleneksel yapıları marjinalleştirip dışlarken, o yapıların sahiplendiği kimi kavramları da aşağılama eğilimindedir; ve hatta yok sayar. Bu bağlamda ‘delikanlılık’ kavramı da modernlik anlayışında karşılığı olmayan bir tavırdır; ya da Marx’ın olumsuzladığı biçimiyle bir nevi ‘lümpenlik’. Oysa halkın gözünde, Tayyip Erdoğan’ın Kasımpaşalılığı, onu alabildiğine ‘sahici’ kılan bir özellik. Kendilerinden biri olduğuna dair, kıymetli evrak hükmünde bir Tescil belgesi’. Tayyip Bey de bu durumun farkında.Yakasına taktığı kırmızı bir gül gibi taşıyor delikanlılığı; kendisine yakıştırıyor.